Υπάρχουν μόδες στην έννοια της φιλίας; Ενδεχομένως, ναι. Με βάση το γεγονός ότι πρόκειται για μια έκφανση κοινωνικής συμπεριφοράς, το περιεχόμενό της είναι λογικό να προσαρμόζεται σε εποχές και τάσεις. Οι «φίλοι με προνόμια» όμως δεν είναι νέο φαινόμενο και μάλλον υπήρχε ανέκαθεν στους κοινωνικούς κύκλους, ενώ αποδόθηκε από πολύ νωρίς στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.
Δείτε όλο το άρθρο στo Lifo.gr
[…]
Η ψυχολόγος Ειρήνη Πική συμπληρώνει: «Το φαινόμενο αυτό, ενθαρρυνόμενο και από τα μέσα ψυχαγωγίας και ενημέρωσης, συναντάται όλο και συχνότερα, ιδιαίτερα σε άτομα που διανύουν τη δεκαετία των 20 ή είναι ομοφυλόφιλα. Τέτοιου είδους σχέσεις βοηθούν στο να καλύπτονται τα ενδιάμεσα κενά μεταξύ μακροχρόνιων δεσμεύσεων και προφυλάσσουν από δυσάρεστες εκπλήξεις από διαφορετικούς ερωτικούς συντρόφους της μιας βραδιάς, τα λεγόμενα one night stands. Τους όρους τους βάζει το κάθε ζευγάρι αλλά συνήθως αποφεύγονται όσα είναι πιθανόν να δημιουργήσουν συναισθηματική προσκόλληση, όπως οι συζητήσεις που αφορούν προσωπικά ζητήματα, οι απαιτήσεις που δεν σχετίζονται με περιπτύξεις και ο χρόνος μαζί πέραν του αναγκαίου ή του συμφωνημένου. Για ποικίλους λόγους οι άνθρωποι μπαίνουν σε μια τέτοια σχέση όμως συχνά οφείλεται στο ότι νιώθουν μπερδεμένοι, δεν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν ή δεν μπορούν να έχουν το άτομο που πραγματικά επιθυμούν και δέχονται να συμβιβαστούν με κάτι άλλο ή να “συμπληρώσουν” αυτό που ήδη διατηρούν. Επίσης, ορισμένοι συμφωνούν σε μια σχέση καθαρά σεξουαλική γιατί δεν τους δίνεται η δυνατότητα να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη σχέση με τον ίδιο σύντροφο».
Ζητήσαμε από την κ. Πική να παραθέσει μερικά περιστατικά από την κλινική της πρακτική που να σχετίζονται με το θέμα: «Μια χωρισμένη κοπέλα αναζητά τον αληθινό άντρα της ζωής της και εντωμεταξύ βρίσκεται όποτε θέλει με κάποιον που είχε ραντεβού και δεν ταίριαξαν παρά μόνο σεξουαλικά. Η κοπέλα ζητούσε να είναι διαθέσιμος εκείνος όποτε αυτή το επιθυμούσε και αυτός μάλλον καταπιέστηκε και δεν επικοινώνησε ξανά. Μια άλλη μεγαλύτερη κυρία είναι παντρεμένη, έχει παιδιά και εγγόνια, αλλά ένιωθε ζωντανή μόνο όταν βρισκόταν με ένα τύπο που γνώρισε μέσω διαδικτύου κι έκαναν περιστασιακά σεξ. Ένας ώριμος άντρας γνώρισε τη νεαρή γυναίκα με την οποία πρόκειται σύντομα να δημιουργήσει οικογένεια και κανόνισαν, αρχικά μέσω κοινού γνωστού, να είναι απλώς friends with benefits και μετά από χρόνια σε αυτή την κατάσταση, εκείνη τον ερωτεύτηκε και τελικά τον έπεισε. Σε άλλη περίπτωση, δύο ομοφυλόφιλοι φίλοι, απογοητευμένοι και οι δύο από προηγούμενες σχέσεις, επιχείρησαν να προχωρήσουν τη σχέση στο άλλο επίπεδο, αλλά όταν ο ένας ζήτησε αποκλειστικότητα, τουλάχιστον ως φίλος με προνόμια, διαλύθηκε και η φιλία τους».
Η κ. Πική καταλήγει: «Δεν είναι εύκολο να διαμορφωθεί θεωρία ή γνωμάτευση σχετικά με τους κανόνες, τον ψυχισμό, τις αιτίες, τον σκοπό και την πιθανή κατάληξη των σχέσεων αυτού του τύπου. Φημολογείται ότι οι γυναίκες (καθώς και εκείνοι που παίρνουν την πιο παθητική θέση σε ομοφυλόφιλες σχέσεις) δείχνουν να πιέζονται περισσότερο από τους άντρες στο να διακρίνουν και να μην υπερβούν τα όρια. Από την άλλη δεν γνωρίζουμε αν μια πιο παραδοσιακή σχέση θα τραυμάτιζε περισσότερο τα ίδια άτομα την ίδια στιγμή εξαιτίας άλλων λόγων, όπως η απιστία. Η επιτυχία των συνεχόμενων αλλά αποκλειστικά σεξουαλικών σχέσεων ενός ζευγαριού σίγουρα επηρεάζεται από θέματα συγχρονισμού καθώς και συνειδητοποίησης και επικοινωνίας των επιθυμιών».
